Koronawirus oczami dziecka – jak rozmawiać?

Co prawda to nie wakacje, ale.. jesteśmy w domu, w rodzinnym gronie, mamy dla siebie więcej czasu. Zastanawiamy się jak najmłodsi rozumieją i odczuwają te zmiany. Jedni akceptują aktualną sytuację, innym trochę trudniej pogodzić się z faktem, że nie pójdą bawić się kolegami. Nie ma jednego sposobu jak rozmawiać z dziećmi o ich wewnętrznym świecie. Zawarte poniżej pomysły mają stanowić jedynie inspirację, podpowiedź dla poszukujących informacji jak zapewnić w domu spokój..

  1. Rozmowa
    Mimo, że nie zawsze znamy odpowiedzi, ważne jest byśmy postarali się odpowiadać na pytania. Warto przedyskutować z dziećmi obecną sytuację, dowiedzieć się czy mają jakieś przemyślenia, czy są sprawy o których chciałyby porozmawiać. Często sama rozmowa wiele wyjaśnia i uspokaja. Pamiętajmy jednak by ilość informacji była dostosowana do wieku.
  2. Szczerość
    Uczciwie odpowiadaj na pytania. Możemy powiedzieć naszym dzieciom, że nie znamy wytłumaczenia niektórych sytuacji. Na szczęście dużo ludzi intensywnie pracuje nad znalezieniem sposobu na wirusa. Mówmy o faktach.
  3. Emocje
    Dobrze rozmawiać o emocjach, które nam towarzyszą. Warto w domu wybrać moment w którym na spokojnie dziecko będzie mogło powiedzieć co myśli i co czuje. Młodsi mogą zrobić rysunki, starsi będą zapewne woleli pogadać. Okazane dziecku wsparcie i zainteresowanie będzie informacją, że jest ono ważne i może liczyć na dorosłego. Nie oceniajmy i nie krytykujmy tego co mówią. Każdy z nas ma prawo czuć inaczej.
  4. Ukierunkowanie myślenia
    Dbając o dobrą kondycję psychiczną, nas dorosłych oraz naszych dzieci, starajmy się by tematy rozmów w naszym domu częściej były pozytywne. Jest piękna wiosenna pogoda, mamy wiele pasji, oglądaliśmy ciekawy program – dzielmy się tym z naszymi młodymi domownikami.
  5. Coś dla relaksu i odprężenia
    Poszukajmy sposobów, jak dobrze i miło wykorzystać wolny czas. Sprzymierzeńcami w tym celu będzie wspólna zabawa, słuchanie muzyki, taniec czy po prostu spacer na świeżym powietrzu. Dotleniony i odprężony organizm, gwarantuje lepsze samopoczucie.
  6. Dużo spokoju dorosłego, jego opanowanie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa. Chcąc zachować równowagę i spokój w domu, musimy zadbać o naszą przestrzeń.
  7. Dieta, sen, ruch – zwracajmy uwagę na to by właściwie się odżywiać, wysypiać i ruszać. Mamy w końcu czas by razem szukać przepisów, gotować czy wspólnie się gimnastykować wybierając na trenera np. nasze dziecko.
  8. Co nas szczególnie może niepokoić w zachowaniu dziecka:
  • niezdolność do wypoczynku, problemy ze snem
  • niechęć do kontaktów
  • zachowania nerwowe takie jak np. obgryzanie paznokci
  • obniżony nastrój, brak humoru, wahania nastroju
  • problemy z koncentracją
  • trudności w podejmowaniu decyzji
  • utrata wiary w siebie
  • drażliwość lub częste popadanie w gniew
  • męczące i nieuzasadnione obawy, niepokój i lęk
  • irracjonalny strach, ataki paniki
  • poczucie bezsilności, samotności i izolacji
  • tzw. zajadanie stresu czyli spożywaniu jedzenia w niekontrolowany sposób

9. Fizjologiczne objawy stresu przejawiające się w gorszym samopoczuciu dziecka to np. zawroty głowy, zwiększone napięcie mięśni, spocone dłonie, uczucie zmęczenia, wyczerpania, drżenie, przyspieszone bicie serca, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, częstsze przeziębienia, zwiększona częstotliwość oddawania moczu, problemy związane z układem pokarmowym – rozstrój żołądka, biegunka lub zaparcia, nudności, niestrawność.
10. Z czego jeszcze warto korzystać by wesprzeć nasze dziecko:

  • warto skorzystać z ciekawego serialu „Było sobie życie”, który w obrazowy sposób wyjaśnia kwestie związane z naszym zdrowiem,
  • film ” W głowie się nie mieści” może stać się inspiracją do rozmowy o tym co dzieje się w nas i jakie nam towarzyszą aktualnie emocje,
  • powstała ciekawa propozycja na stronie mamyprojekt.pl, z której można pobrać bezpłatną książeczkę nt. koronawirusa. Autorka podpowiada w jaki sposób rozmawiać o wirusie z dziećmi,
  • słuchanie ulubionych piosenek sprzyja poprawie humoru. Możemy dla wyciszenia skorzystać również z muzyki relaksacyjnej, która dostępna jest w internecie,
  • dla tych dzieci, którym szczególnie trudno ukoić nerwy, można zaproponować techniki oddechowe. Dobrze zacząć od nauki oddychania przeponowego (instrukcja dla rodziców),
  • treningi relaksacyjne np. Eline Snel „Uważność i spokój żabki” dla dzieci w różnym wieku,
  • podczas rozmowy warto wesprzeć się wyobraźnią np. korzystając z pomocy superbohaterów naszych dzieci. Zapytajmy „Jak by sobie z problemem poradził Spiderman?”.
  • poćwiczmy pozytywne myślenie poprzez przyjemne wyobrażanie sobie ładnych widoków czy miejsc,
  • chwalmy nasze dzieci widząc jak dobrze sobie radzą.

Opracowała: Magdalena Telesińska – psycholog,
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Swarzędzu